قتل یک زن در دره غوربند ولایت پروان در شمال کابل به دست افراد مسلح طالبان به اتهام داشتن رابطه نامشروع جنسی، همچنان موضوع مطالب تحلیلی روزنامه های چاپ امروز کابل است.

اخیرا تصاویر ویدئویی صحنه قتل این زن منتشر شد و به دنبال آن مقامهای دولتی آن را تایید و محکوم کردند. طالبان دو عضو خود و یک فرد دیگر را هم در ارتباط با همین اتهام کشته اند. این حادثه با محکومیت گسترده ای مواجه شده است.

ماندگار در مطلب اصلی خود با عنوان "رویدادی که خبر از آینده‌ای مبهم می‌دهد"، نوشته که در "جامعه‌ای که در پی گم شدن خرد جمعی، سنگسار، انتحار و خشونت خوراک روزمره رسانه‌ها شده، حادثه تیرباران این زن به یک "نمایش تکراری" تبدیل شده است.

روزنامه افزوده که "جمعی از مردان دستار به‌سر، زنی را محاکمه کرده و او را به گلوله می‌بندند و به دنبال آن هیاهویی به راه می‌اندازند تا بنمایانند که عدالت اسلامی برقرار شده است؛ خیلی دور نه، در همین نزدیکی پایتخت، زنی را می‌کشند که هیچ جرمی علیه او ثابت نشده است."

ماندگار همچنین نوشته که از طالبان گله‌ای نیست، زیرا جهان‌بینی و تفکر آنها به این گونه اقدامات مشروعیت می‌بخشد. به نظر نویسنده، از حکومت باید گله کرد که در زیر سایه آن چنین اتفاقی روی می‌دهد، حکومتی که به تعبیر نویسنده، "ده سال آزگار پول مردم جهان را برای حمایت از انسان افغانستانی جذب کرد، اما انسان این دیار هنوز هم چنین سرنوشت رقت‌باری دارد".

هشت صبح چند مطلب اصلی خود را به همین موضوع اختصاص داده و در مقاله ای با عنوان "اجرای حد از سوی طالبان و جایگاه ضعیف دولت" نوشته که "وقتی طالبان به صورت خودسرانه اقدام به کشتن زنی می‌کنند، دیگر جایی برای تشریفات پیچیده اجرای قانون مبتنی بر عدم تضییع حق اشخاص باقی نمی‌ماند".

نویسنده در ادامه تحلیل خود قتل این زن را "نمایشی" از جانب طالبان توصیف کرده و افزوده که این گونه اقدامات ضمن این که باعث ترس و وحشت در میان مردم می‌شود، اعتماد مردم به اقتدار دولت را نیز تحت تاثیر قرار می‌دهد و این امر می‌تواند چالشی برای دولت محسوب شود.

هشت صبح در مقاله دیگری نوشته که این حادثه نشان می‌دهد که بخشی از دره غوربند ولایت پروان در کنترل طالبان است و پیش از این جواد ضحاک، رئیس شورای ولایتی بامیان هم در همین منطقه توسط طالبان به قتل رسید. نویسنده پرسیده که چرا طالبان هنوز هم در این منطقه حضور دارند تا به هر کاری دست بزنند.

آرمان ملی در تیتر سرمقاله شماره امروز خود مدعی شده که "یگانه وظیفه طالبان بدنامی اسلام عزیز است". روزنامه در توضیح این مطلب نوشته که اخیرا موجی از خشونت‌های تکان‌دهنده علیه زنان در کشور صورت گرفته که نشان می‌دهد هنوز هم زنان و حقوق آنها در معرض خطر است.

به تعبیر این روزنامه، حد اقلِ این خشونت‌ها ضرب و شتم و در بدترین حالت آن "سربریدن" بوده است. روزنامه این خشونتها را "پیشه طالبان" خوانده و افزوده که این خشونت‌ها بیشتر به عنوان دستورات دینی اعمال می‌شودـ کاری که به نظر نویسنده مغایر اصول اسلام است.

آرمان ملی معتقد است که طالبان قصد دارند با ایجاد رعب و وحشت در میان زنان و دختران، مردم را ودار کنند تا از رفتن دختران خود به مکتب‌ها/مدرسه‌ها جلوگیری کنند و به این ترتیب کاروان بدبختی مردم افغانستان را طولانی‌تر کنند.

نویسنده با اشاره به اهمیت نقش روحانیون در کاهش خشونت‌ها علیه زنان، از آنها انتقاد کرده که نقش خود را در این زمینه به خوبی اجرا نمی‌کنند. به نظر آرمان ملی، اگر علما به تشریح حقوق و مکلفیت‌های خود و دیگران بپردازند، دیگر کسی جرات اعمال خشونت علیه زنان را نخواهد کرد.

روزنامه وحدت با اشاره به اظهارات اخیر حامد کرزی، رئیس جمهوری افغانستان که گفته گروه طالبان برای آغاز گفتگوهای صلح ابراز آمادگی کرده، نوشته که "خوشبینی های رئیس جمهوری همواره از سوی طالبان به سختی پاسخ داده شده است".

آقای کرزی روز دوشنبه، ۱۹ سرطان/تیر، یک روز پس از نشست توکیو، در این شهر گفت: "دو هفته قبل در دانشگاه "دوشیشه" در شهر کیوتو نشستی برگزار شد که در آن نمایندگان طالبان، حزب اسلامی و شورای عالی صلح شرکت داشتند. آنان در مورد برنامه صلح گفتگو کردند."

گروه طالبان این اظهارات آقای کرزی را رد کرده و با صدور اعلامیه ای گفته است که نماینده از این گروه در دانشگاه دوشیشه تنها به توضیح دیدگاههای گروه در یک نشست تحقیقاتی در این دانشگاه پرداخته است. طالبان در اعلامیه خود گفته اند که در این نشست نماینده حکومت کابل هم حضور داشته، اما میان این نماینده‌ها گفتگویی صورت نگرفته است.

نویسنده معتقد است که طالبان همواره با حرکت زیگزاگ نرمش‌های اندکی در قبال مذاکرات صلح نشان داده و بعد از مدتی دوباره با مخالفت با روند صلح، به اقدامات تروریستی دست زده است. به نظر وحدت، گروه طالبان این بار هم ممکن است به دنبال همین "بازیهای" خود بکشاند.

سرمقاله‌نویس وحدت به این باور است که صلح در افغانستان بیشتر از این که به مصالحه با طالبان مرتبط باشد، به "سیاست‌های ناکارآمد و تضرع‌آمیز حکومت در مقابل دشمنان کشور و خشونت در مقابل رقبای سیاسی خود مرتبط است".

نویسنده تصریح کرده که همسویی حکومت با مردم، گروه‌های اجتماعی، احزاب و جریان‌های مهم و تاثیرگذار می‌تواند بسترهای لازم برای تامین صلحی پایدار در افغانستان به وجود آورد." به نظر نویسنده عدم تمکین طالبان به مصالحه با حکومت هم ریشه در همین مساله دارد".

اراده در سرمقاله خود با اشاره به احتمال از سرگیری مذاکرات میان آمریکا و طالبان در قطر نوشته که این گروه با صدور بیانیه‌ای اعلام کرده که دور تازه‌ای از مذکرات برای "اعتمادسازی" میان دو طرف تا یک هفته دیگر آغاز خواهد شد.

به نظر نویسنده، این مذاکرات در سال گذشته میلادی با حذف پاکستان و افغانستان، خشم دولت‌های این دو کشور را در پی داشت، اما این بار آمریکا قصد دارد که با استفاده از همه ظرفیت ها به گونه‌ای شرایط امنیتی را در منطقه کنترل کند که تا پایان سال ۲۰۱۴ بتواند در فضای کمتر انتقادآمیز بخشی از نیروهای خود را از افغانستان بیرون کند.

اراده از قول کارشناسان نوشته که وضعیت افغانستان به گونه‌ای است که آمریکا برای جلوگیری از آسیب دیدن وجهه سیاست خارجی خود در مورد افغانستان در عرصه بین‌المللی، به شدت نیازمند برقراری آرامش نسبی در افغانستان است.

روزنامه افزوده که حالا آمریکا با قبول آزادی زندانیان طالب از بازداشتگاه گوانتانامو، این گروه را تشویق کند که دست از خشونت بردارد. به نظر اراده، آغاز گفتگو با طالبان، مهم‌ترین طرح راهبردی آمریکا در این زمینه است.